"அந்தக் கடிதத்தின் பல ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் இந்தக் கடிதத்தை எழுதியவர் பவுல் என்று பெரும்பாலான அறிஞர்களால் கூறப்படுகிறது. இந்தக் கடிதம் பழைய ஏற்பாடுகள் மற்றும் தீர்க்கதரிசனங்களைப் பற்றி விளக்கி ஒரு எபிரேயரால் மற்ற எபிரேயர்களுக்கு எழுதப்பட்டது. இஸ்ரேலர்களின் அழிந்துவரும் ஆன்மாக்களைப் பற்றி ஆசிரியர் தெளிவாகக் கூறியுள்ளார். குறிவைக்கப்பட்ட வாசகர்கள் யூத மதம் மாறியவர்கள், அவர்கள் கடந்த காலத்தில் செய்ததை, தங்கள் மரபுகள் மற்றும் சடங்குகளுக்கு திரும்பினர். அவர்களின் நம்பிக்கையில் அவர்களை வற்புறுத்தி வலுப்படுத்த ஆசிரியரின் கடின முயற்சியே இந்தக் கடிதம். இந்த புத்தகத்தின் கடைசி மூன்று அத்தியாயங்கள் பைபிளில் மிகவும் பிரபலமான மற்றும் அடிக்கடி மேற்கோள் காட்டப்பட்ட சில அத்தியாயங்கள். இந்நூலில் உள்ள மற்ற பத்து அத்தியாயங்களும் பெரும்பாலும் இறையியல் விளக்கங்களே. இது பழைய ஏற்பாட்டில் இருந்து நிறைய மேற்கோள் காட்டுகிறது. எபிரேயரின் முக்கிய வசனம்: (12: 1-2) எனவே, சாட்சிகளின் ஒரு பெரிய மேகம் நம்மைச் சூழ்ந்துள்ளதால், தடையாக இருக்கும் அனைத்தையும் தூக்கி எறிந்துவிட்டு, பந்தயத்தில் விடாமுயற்சியுடன் ஓடுவோம். தமக்கு முன்பாக வைக்கப்பட்டிருந்த மகிழ்ச்சிக்காக சிலுவையைச் சகித்து, அதன் அவமானத்தைப் புறக்கணித்து, தேவனுடைய சிங்காசனத்தின் வலதுபாரிசத்தில் அமர்ந்து, நம்முடைய விசுவாசத்தின் ஆசிரியரும், பரிபூரணமுமான இயேசுவின் மீது நம் கண்களை வைப்போம்."